Başarılı korku filmleri ile dolu bir senenin sonunda, iyi bir korku gerilim sineması örneği daha.
Oculus ve Before I Wake gibi filmlerden hatırlayacağımız Mike Flanagan'ın yönettiği film, 1967’lerin Los Angeles’ındaki evlerinde ruh çağırma seanslarıyla hayatlarını kazanan dul bir kadın ve iki kızını anlatıyor. Hemen açılışta anlıyoruz ki, tüm bu seanslar birer aldatmacadan ibarettir. Ancak filmin afişinde de yazdığı gibi "diğer tarafla konuştuğunuz zaman, kimin size kulak vereceğini asla bilemezsiniz". Bizim düzenbaz ailemizin evinde de işler giderek karışıyor ve ev gerçekten de ruhların, hem de en kötü türden olanlarının ziyaretgahı haline geliyor. Yönetmen Mike Flanagan kullandığı çekim tekniği ile bu klişe gibi görünen perili ev hikayesine yepyeni bir soluk getirmeyi başarıyor. Öncelikle 65-70'ler ruhunu yansıtmak için küçük ama çok ilginç dokunuşlar yapıyor. Örneğin film Universal şirketinin o yıllarda kullandığı logosu ile açılıyor (
şuradan hatırlayabilirsiniz). Sonra, tıpkı eski filmlerde olduğu gibi sahne geçişlerinde sağ üst köşede çok kısa süreliğine bir siyah nokta beliriyor. Tüm bu küçük retro numaralar, bizde gerçekten de 1960'larda çekilmiş kült bir filmi izliyormuşuz hissi uyandırıyor. Başta evin küçük kızını canlandıran Lulu Wilson olmak üzere oyuncular da gayet başarılı.
FRAGMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder