Film boyunca ekrana bindirilen yazılar ile geçen günler sayılıyor: Gün 1, Gün 2... diye, ve galiba 12.güne kadar saymaya devam ediyor. Benim anlamadığım böyle bir evde insan neden oturmaya devam eder. Normal bir ailenin 7.günde filan "ya hadi bırak Allah aşkına" deyip çoluğu çocuğu toplayıp gitmeleri gerekmez mi? Neyse efendim, bu ikinci "belgesel görünümlü kurgu" hayalet hikayemizde de tüm görüntüler evin içindeki kamera çekimlerinden oluşuyor, tek fark ilk filmdeki normal el kamerası yerine bu kez ailemiz evlerine giren hırsızı yakalamak için her köşeye güvenlik kameraları yerleştiriyor (tabii eve girenin hırsız değil, başka bir "şey" olduğunu sonra anlıyorlar). İlk filmdeki giderek artan sinsi gerilimin yerine, bu kez yapımcılar bol bol sessizliğin içinden "böö" diyerek seyirciyi sıçratmayı tercih etmişler. Korkmak isteyen, istediğini bulacaktır (itiraf ediyorum, gece evde tek başıma seyrederken epey huzursuz oldum). Ama sinema adına bir kaliteden, bir yaratıcılıktan söz etmek de mümkün değil maalesef.
(6)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder