Bir trafik kazasında eşini kaybeden New York'lu bir yatırım bankacısı Davis (Jake Gyllenhaal), bu trajediye herkesin beklediğinden farklı bir tepki veriyor. Bir yandan merhum eşini gerçekten sevip sevmediğini sorgularken, kullandığı bir ürünle ilgili bir şirkete yazdığı bir dizi şikayet mektubunda hayatına dair itiraflarda bulunuyor. Mektupları alan müşteri temsilcisi Karen (Naomi Watts) Davis'e ilgi duyuyor ve aralarında tuhaf bir arkadaşlık başlıyor. Kanadalı yönetmen Jean-Marc Vallee'nin bir önceki filmi
Wild'ı çok beğenmiştim. Valee burada da benzer bir hikaye anlatıyor, ruhsal olarak dibe vurmuş bir karakterin yeniden hayata tutunma çabalarını izliyoruz. Bu filmi çok sevenler olacağını tahmin edebiliyorum, filmin IMDb puanı da bunu gösteriyor. Filmin içinde yer yer çok parlak anlar da var hakikaten. Ama toplamına bakıldığında ben Demolition'ı biraz fazla bunalık, eksantrik olmaya biraz fazla hevesli ve gereğinden fazla metaforlarla dolu buldum. Filmin içine girmekte zorlandım. Aslında rol tam Jake Gyllenhaal'a uygun bir rol, ama Gyllenhaal'da da o
Nightcrawler'da ya da
Southpaw'da gördüğümüz şevk ve istek yok sanki. Misal, Nightcrawler'da film boyunca gözümüzü Gyllenhaal'ın üzerinden alamıyorduk, burada öyle değil, sanki otomatik pilota bağlamış gibi oynuyor.
FRAGMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder