Side Effects

Filmin yönetmeni Steven Soderbergh, bu filmin çekeceği son sinema filmi olduğunu, bundan sonra televizyon projelerine ağırlık vereceğini duyurdu. Neden böyle bir karar aldı bilmiyorum ama, henüz 50 yaşını doldurmamış olmasına rağmen CV'sine 37 film sığdırabilmiş bu yetenekli ve becerikli yönetmenin en verimli olduğu bir yaşta sinemadan emekli olma kararına üzüldüm. 1989'da daha ilk filmi ile (çok sevdiğim "Sex, Lies and Videotape") Cannes'da Altın Palmiye almayı başaran Soderbergh'in sonrasında inişli çıkışlı bir grafiği oldu. Bu 37 film içinde Traffic, Contagion gibi başyapıtlar olduğu gibi, Ocean's serisi (Eleven, Twelve, Thirteen) ve son olarak Magic Mike gibi çok sıra işi yapımlar da vardı. Ama her filminde asgari bir özen duygusu, ışık ve renk kullanımında bir farklılık, bir detaycılık hep göze çarpardı.

Side Effects yönetmenin ustalığını konuşturduğu kaliteli filmlerinden. Depresyon tedavisi gören bir genç kadının hayatı, kullanmaya başladığı yeni bir ilacın beklenmeyen bazı yan etkileri nedeniyle alt-üst oluyor. Bu yan etkiler nedeniyle önce psikiyatr suçlanıyor. Ancak doktor bazı detayları sorgulamaya başlayınca örtünün altından çok farklı bir polisiye hikaye çıkıyor. Sürprizli ve ters köşeye yatıran finalleri sevenler Side Effects'i beğenecektir. Ancak bana filmin sonu biraz aceleye getirilmiş, biraz paldır küldür olmuş gibi geldi. Sinemadan çıkarken senaryodaki boşlukları ve mantıksızlıkları düşünürken buldum kendimi. Sonuç olarak çok iyi başlayan, sürükleyici devam eden ama olay örgüsündeki entrika gazının biraz fazla kaçması nedeniyle finalde eli ayağına dolaşan bir yapım. Yine de Soderbergh için izlenir. (7)

FRAGMAN