Ridley Scott'un bundan tam 45 yıl önce, 1979'da çektiği Alien bilim-kurgu korku türünün başyapıtlarından sayılır. Artık 87 yaşına ulaşan usta yönetmen yeni yüzyılda Alien fikrini iki kez daha ziyaret etti. İlk olarak 2012'de çektiği Prometheus'ta bu canavarın ortaya çıkışı ile ilgili felsefi bazı açılımlar yaptı. Prometheus benim sevdiğim bir filmdi, ancak Alien serisinin hayranları sinema tarihinin belki de en meşhur tasarımı denilebilecek Xenomorph'un filmde hiç görünmemesi nedeniyle epey hayal kırıklığına uğramışlardı. Ridley Scott bu şikayetleri duymuş olsa gerek ki, 2017'de çektiği Alien Covenant'da yaratığımız bol bol yeniden arz-ı endam eylemişti.
Alien Romulus'ta ise Ridley Scott sadece yapımcı olarak görünüyor, yönetmen koltuğunu son dönemin yükselen yıldızlarından Fede Alverez'e bırakıyor. Evil Dead'in yeniden çevrimi ve Don't Breathe gibi filmlerden hatırladığımız Uruguaylı yönetmen Alverez korku sinemasındaki becerikliliğini Alien'ın karanlık koridorlarına başarıyla uyarlıyor. Romulus, özellikle korku ve gerilim faktörü dikkate alındığında serideki tüm filmler arasında orjinal Alien'a en çok benzeyen yapım.
Bir Alien hayranı olduğu kesinlikle belli olan Fede Alvarez karmaşık bir olay örgüsü yerine, basit bir anlatıyı tercih etmiş. Dört-beş kişilik bir kadroyu terk edilmiş bir uzay istasyonunda canavarlarımızla baş başa bırakıp, onların hayatta kalma mücadelesini anlatmış. İlk film Alien ve ikinci film Aliens'dan en akılda kalıcı motifleri alıp, kenara köşeye yerleştirdiği paskalya yumurtaları ve fan hizmeti örnekleri ile bir "greatest hits" yaklaşımını seçmiş. Yönetmenin gerilim yaratmadaki ustalığı sayesinde bu yaklaşım çoğunlukla işe de yaramış. Alien Romulus ilk iki filmin seviyesine ulaşamasa da, salyalı canavarımızın göründüğü devam filmleri arasında en iyisi diyebilirim.
Alien Romulus'u Türkiye'de şu anda sinemalarda izleyebilirsiniz.
Benim Notum: 7,5 / 10
