6 Ağustos 1974 sabahı New York'taki Dünya Ticaret Merkezi'nin iki kulesi arasına gerdiği tel üzerinde "korsan" bir yürüyüş yapan Fransız ip cambazı Philippe Petit'nin gerçek hikayesi öncelikle CGI efektleri ile dikkati çekiyor. 11 Eylül saldırılarında yerle bir olmuş bu devasa kuleler tüm film boyunca sanki bir başrol oyuncusu gibi gözümüzün önünde arz-ı endam ediyorlar ve hiçbir karede bu binalar bilgisayarda yeniden yaratılmış gibi görünmüyor. Filmin son bölümündeki yürüyüş sahnelerindeki 3D kullanımı da gerçekten nefes kesici, yükseklik korkusu olanlar izlerken kasılabilirler. Görsel efektlerdeki tartışmasız başarıyı bir kenara koyarsak, filmin ufak tefek kusurları da yok değil. Öncelikle ekibi oluşturma, malzemeleri yerleştirme vesaire gibi yürüyüşe hazırlık çalışmalarıyla geçen filmin ilk yarısında temponun zaman zaman sarktığını ve filmin ikinci yarısındaki seviyeyi yakalayamadığını söyleyebilirim. Bir de Joseph Gordon-Levitt'in film boyunca perdenin önüne geçip bir sunucu gibi yaşadıklarını anlatması, "işte o an gerçekten çok korkmuştum" filan demesi bir tuhaf olmuş. Yönetmen Robert Zemeckis neden böyle bir varyeteye gerek duydu bilmiyorum, ama filmin böyle "elimizden tutup" ne hissetmemiz gerektiğini kelimelerle dikte etmesi kendi adıma gereksiz ve dikkat dağıtan bir manevraydı. Yine de, o unutulmaz yürüyüş bölümü için görülmesi gereken bir yapım (İstanbul ve Ankara'dakiler: Henüz şansınız varken bir IMAX salonunda izleyin).
FRAGMAN
Benim Notum:
7,5 / 10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder