Ağustos Filmleri

 

Ağustos ayında izlediğim filmler ve puanlarım:

* Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem 7,5

* Elemental 7

* Blue Beetle 7

* No Hard Feelings 6,5

* Joy Ride 6,5

* Red, White & Royal Blue 6,5

* You Are So Not Invited to My Bat Mitzvah 6,5

Film isimlerinin üstüne tıklayarak, o filmle ilgili detaylara ulaşabilirsiniz.

2023'te şu ana kadar izlediğim film adedi: 97

Blue Beetle

 

Uzaydan gelmiş mekanik bir böcek kendine simbiyotik ev sahibi olarak üniversiteden yeni mezun olmuş Latin kökenli Jaime Reyes'i seçer. Bu ortaklık gence olağanüstü güçler kazandırırken, Jamie Reyes de artık Blue Beetle diye anılan bir süper kahramana dönüşecektir. 

Blue Beetle benim daha önceden adını bildiğim bir süper kahraman değildi. Oysa ki çizgi roman olarak ilk kez ta 1939 yılında yayınlanmış. DC Comics şirketinden çıkan filmde başrolde Netflix'te yayınlanan Cobra Kai dizisinden tanıdığımız Xolo Maridueña yer alıyor. Mariduane sevimliliği ile bu klişelerle dolu filmi ayakta tutan en önemli faktör olarak öne çıkıyor. Filmin aksiyon sahnelerinde herhangi bir orjinallik yok. Blue Beetle'ı diğer süper kahraman filmlerinden ayıran en temel özelliği bir Latin Amerikalı aileyi alıp hikayenin tam ortasına yerleştirmesi. Jaime Reyes kötülerle savaşırken en büyük desteği arkadaşlarından ya da ekibinden değil doğrudan annesinden, babasından, kız kardeşinden, amcasından ve büyükannesinden alıyor. Aile sevgisi ve dayanışması, kötülere karşı bir koz haline geliyor. 

Blue Beetle çok şey beklenmeden izlenebilecek, aileyi ön plana çıkaran, hafif, yüzeysel ama eğlenceli bir süper kahraman filmi.

Benim Notum: 7 / 10

Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem

 

Spider-Verse filmlerinin animasyon sinemasında bir çığır açtığını söylemiştim o filmlerle ilgili yazılarımda. İşte şimdi Spider-Verse'ün araladığı o kapıdan başka filmler de giriyor, ne güzel! Artık animasyon filmleri (bizim çocukluğumuzdaki adıyla "çizgi filmler") sadece anne-babaların haftasonu AVM'lerde çocuklarını iki saatliğine sinemaya bırakmalarına vesile olan çerez yapımlar değil. Üzerlerinde çok emek harcanmış, birer sanat eseri olarak değerlendirilmeyi hak eden önemli işler.

Kanalizasyona atılan kimyasal bir maddeye maruz kalarak mutasyona uğrayan yarı insan yarı kaplumbağa ninja kardeşler ilk olarak 1990 yılında görünmüşlerdi sinema perdelerinde. O ilk filmi sinemada izlediğimi ve baya da sevdiğimi hatırlıyorum. Daha sonra 2010'lu yıllarda Megan Fox'lu bir kadro ile iki film daha yapıldı, ama Michael Bay yapımcılığında çekilen bu filmler bol görsel efektli, bol tantanalı ve kaçınılmaz olarak zeka seviyesi düşük filmlerdi. O filmlerdeki bol kaslı kaplumbağalar da ilk filmdeki dört kardeşin sevimliliğinden çok uzak, hatta düpedüz antipatik tiplerdi.

Şimdi, geçen sene Netflix'te çok sevilen hatta en iyi animasyon Oscar'ına aday da gösterilen The Mitchells vs the Machines'in ardındaki yaratıcı ekip TMNT'yi animasyon olarak yeniden getiriyor karşımıza. Film herşeyden önce muhteşem animasyon stili ile dikkatleri çekiyor. Sanki bir lise öğrencisinin okul defterinin arka sayfalarına çala kalem yaptığı eskizlere benzeyen bu çizimler izlediğimiz hikayeye müthiş bir dinamizm katıyor. Dört kardeşin seslendirmesini, daha önceki filmlerde olduğu gibi 27 yaşındaki koca adamlara yaptırmak yerine, gerçekten teenage yaşlarındaki  aktörleri tercih etmek de çok isabetli bir karar olmuş (filmi orjinal sesi ile izlediğimi ekleyeyim). Böylelikle bu birbirinin sözünü keserek konuşan hiperaktif gençlerin ergen muhabbetleri kulağa çok daha inandırıcı ve doğal geliyor. Filmin Oscarlı besteciler Trent Reznor ve Atticus Ross imzalı müzikleri bir harika. Ayrıca soundtrack'e itina ile yerleştirilmiş 80'li 90'lı yılların müthiş hiphop klasikleri filmi izlerken kafamızı yukarı aşağı sallamamıza sebep oluyor.      

Sinemalarda Spider-Verse devrimi devam ediyor. Daha fazlası için hazırız.

Benim Notum: 7,5 / 10