1993 yapımı Steven Spielberg imzalı Jurassic Park pek çok açıdan sinema tarihinde çığır açan bir yapımdı. Bir kere hem görsel efektler hem de ses efektleri bakımından daha önce görmediğimiz teknolojik yeniliklerle bizi tanıştırmıştı. Film gösterime girmeden önce fragmanlarında dinozorlar özellikle gösterilmemişti. Sonrasında filmi izlerken dev bir T-Rex'i kanlı canlı karşımızda gördüğümüzde gözlerimize inanamamıştık. Ses olarak da yanılmıyorsam, Türk seyircisinin Dolby Digital ses düzeni ile ilk kez tanıştığı filmdi. Kadıköy Süreyya sinemasında filmi izlerken yaklaşan dinozorun ayak seslerinde o bangır bangır basları karnımda hissettiğimi hatırlıyorum. Sadece teknik departmanlarda değil, senaryo ve yönetim olarak da Steven Spielberg'in tüm dehasını yansıttığı bir proje olmuştu Jurassic Park. Peki Steven Spielberg'in aynı sene içerisinde hem Jurassic Park'ı hem de bol Oscar'lı Schindler's List'i çektiğini hatırlar mısınız? Öylesine becerikli bir adamdı muhterem.
Dönelim bugüne. 22 yıl sonra gelen bu devam filmi yeni nesilleri Jurassic evreni ile tanıştırmak için iyi bir fırsat. Oğlum bayıldı örneğin. Mısırın yanında iyi giden güzel bir haftasonu eğlencesi olduğunu söyleyebilirim. Ama ne yazık ki, orjinal Jurassic Park'ı görmüş bizler için ilk filmdeki o yaratıcılığı, senaryodaki zekice buluşları bu filmde bulmak mümkün değil. Bu daha çok "dinozorlar geliyor, kaçın" şeklinde özetlenebilecek bir film olmuş. Spektaküler görüntülerine rağmen, iki boyutlu karakterler ve klişelerden sıyrılamayan, hazır malzemeden yeni postlar çıkarmanın peşine düşmüş ticari bir yapım. Ama yine de kendini seyrettirmesini biliyor.
FRAGMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder