21 Mayıs 2015

Still Alice

Julianne Moore'a bu seneki En İyi Kadın Oyuncu Oscar'ını kazandıran Still Alice'i izlemeden önce, her zamanki "kadın oyunculara 3 derste garantili Oscar kazandırma yöntemi"nin Moore için de işletildiğini düşünmüştüm: yıllardır tanıdığımız bildiğimiz güzel bir kadın oyuncu alınır, büyük bir fiziksel değişim ile çirkinleştirilir ve ödüller beklenir. Örnekleri çok var: Halle Berry (Monster's Ball), Nicole Kidman (The Hours), Charlize Theron (The Monster) ve Kate Winslet (The Reader). Ama yanılmışım... Alzheimer hastalığına yakalanan bir profesörün hikayesini anlatan Still Alice'te Julianne Moore filmin son 10 dakikasına kadar dış görünüş olarak pek değişmiyor, alımlı halinden bir şey kaybetmiyor. Moore, hayatı boyunca aklıyla bir yerlere gelmiş ve takdir toplamış başarılı bir öğretim görevlisinin yavaş yavaş hafızasının silinmesine tanıklık etmesini, son derece abartısız ve nüanslı bir oyunla perdeye yansıtmış. Başka bir oyuncunun elinde kolayca melodrama kayabilecek bir malzeme Moore'un Oscar'ı hakeden performansı sayesinde gerçekçi bir şekilde anlatılabilmiş. Öte yandan, bir televizyon filmi kıvamında ilerleyen filmde Julianne Moore'un oyunu dışında çok fazla övülecek bir taraf da yok.

FRAGMAN

Still Alice (2014) on IMDb

Benim Notum: 6,5 / 10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder